رجانکار: اُزیر مھرؔ
۱۔ مردمے
ءِ گْور ءَ ماھیگے بھا کن کن بِلّے روچے ءَ وارت ئِے، مردمے ءَ ماھیگ شکار کنگ ھیل
دئے بزاں تو کاروبار ءِ جْوانیں موھے برباد کُت۔
۲۔ اِزم مدام ءُ ھرجاہ ءَ پھمیانيں مَنّگے ءُ یکّیں وھد ءَ
وتی وھد ءِ ابدمانیں زُرمبشتے۔
۳۔ جھان ءِ پوریاگِر یکجاہ بنت؛ شمارا ھِچّ ببادیگی نہ اِنت
بید ء وتی سانکلاں۔
۴۔ راجدپتر وت ءَ را پرّام اِیت اولی رند ءَ اندوھناکی ءَ
دومی رند ءَ چیوائی ءَ ۔
۵۔ زرورت داں ھما
وھد ءَ کور اِنت داں کہ آگاہ نہ بیت۔ آجوئی زرورت ءِ آگاھی ءِ نام اِنت۔
۶۔ جُنزان کن، درا برو۔ گُڈّی گال ھوڈانی ھاتر ءَ اَنت کہ
آھاں باز نہ گْوشتگ۔
۷۔ سرکاری اپسر ءِ نِزّ ءَ اِے دنیا تھنا یک ازبابے کہ ایوک
ھما ایشی ءِ گِر ءُ دار ءَ بہ کنت ءُ پہ وتی مکسد ءَ کارمرز ئِے بہ کنت۔
۸۔ ھر کس پہ وتی بودشت ءُ ھاجت۔
۹۔ ازگاریں مردم پہ نیزگاریں مردم ءَ ھرچی کنگ ءَ تیار اِنت
بید ء آئی ءِ بڈّ ءِ سر ءِ ایر آھگ ءَ۔
۱۰۔ زمینانی مالک چو دگہ مردماں ھمود ءَ سمر ءُ نیبگ ءِ
لوٹوک اَنت کہ آھاں اود ءَ ھجبر نہ کِشتگ۔
کارل مارکس
۱۱۔ یک باجبرے مدام ایمنی ءِ لوٹوک اِنت۔
۱۲۔ مئے اکل بِلّے دائم سلّھی ءُ سدکّی ءِ لوٹوک اِنت، بلے
مئے ابرم ءَ بے باوری ھر رند ءَ دلکشّ لگّ اِیت۔
۱۳۔ دْراھیں چیزاں پیسر ھمّت یک جنگولے ءِ اولی لائکی اِنت۔
۱۴۔ ماں جنگ ءَ ھرچیز سکّ آسان اِنت بلے دْرستاں چہ آسان
تِریں چیز گران اِنت۔
کارل وان کلاوزوِٹس
۱۵۔ تو اگاں پہ رد بیگ ءَ جریدگ نہ ئے گڑا تو بِھ اسیلیں
چیزّانی کِرّ ءُ گْور ءَ نیائے۔
۱۶۔ ھیال ءُ جیڑگ انسان ءِ ھرچ پیمیں سوبمندی ءِ بنزہ اِنت۔
ءُ اِے ھما چیز اِنت کہ من جزم آں ھما پیم ءَ کہ ما وتی چُکاں زانشت ھیل دیگ ءَ
اِيں ما پہ راھبندیں وڑے ءَ وت وتی چُکّاں گپچلے ءَ دور دیگ ءَ اِیں۔
۱۷۔ ساچشتکاری ھما کار ءِ نام اِنت کہ تئی گْور ءَ ھما
اسیلیں ھیال بہ بنت کہ بستار اِش ھست۔
کِن رابِنسن
۱۸۔ تئی درد ھما کرکینک ءِ پْرُشگ اِنت کہ تئی سرپدی پیڑاتگ
ئِے ءُ تو اگاں وتی دل ءِ بھمانگی ءَ وتی زند ءِ بیوکیں ھمروچیگیں کراماتانی تہ ءَ
داشت کن ئے گڑا تئی درد چہ تئی وشّی ءَ کمتر زیبا ءُ دلکشّ نہ بیت۔
۱۹۔ من چہ بیرگیں راستی ءَ نہ زانتکار آں بلے من وتی
نزانتکاری ءِ دیم ءَ آجز آں ءُ ھمیشی ءِ تہ ءَ منی شرپ ءُ داد پیوست اَنت۔
۲۰۔ یک روچے تو من ءَ جست کن ئے کہ تئی زند گیشتر ارزشت دار
اِیت یا منی؟ من گْوش آں منی ءُ تو چہ اود ءَ درکائے روئے اِے نہ زان ئے کہ تو منی
زند ئے۔
۲۱۔ زیکّیں روچ مرچیگیں روچ ءِ یات اِنت ءُ باندات مرچیگیں
روچ ءِ واب اِنت۔
۲۲۔ دست پچی چہ وتی بستار ءَ گیش دیگ ءِ نام اِنت ءُ
گروناکی چہ وتی ھاجت ءَ کمّ زیرگ ءِ نام اِنت۔
۲۳۔ من ءَ دوست بیت وھدے کہ شما وتی مسیتانی تہ ءَ سجدہ کن
اِت، وتی مندرانی تہ ءَ کونڈاں جن اِت ءُ ابابت کن اِت، ماں وتی چرچاں دُوا کن
اِت۔ پرچا کہ من ءُ تو یکیں نیکراہ ءِ پُسگ اِیں ءُ جوھر ھمیش اِنت۔
۲۴۔ شھدیں دوستی ءِ
تہ ءَ کندگ بہ بیت، وشّیانی بھر ءُ بانگی بہ بیت۔ پرچا کہ اُردیں چیزانی پیڑاپ ءَ
دل وتی سھباں شوھاز اِیت ءُ تاجگ بیت۔
۲۵۔ یک انسانے ءِ دْرستاں چہ بوھیر ءُ زیبائیں مکسد دگر ءِ
ھکّانی پھازگ اِنت۔
۲۶۔ زند ءِ دو اسل
سوگات زیبائی ءُ راستی اَنت۔ اولی من ءَ مھر کنوکیں دل ءِ تہ ءَ دست کپتگ ءُ دومی
من ءَ پوریاگِر ءِ دستانی سر ءَ۔
۲۷۔ آ من ءَ گنوکے لیک اَنت پرچا کہ من وتی روچاں تِلاہ ءِ
ھاتر ءَ بھا نہ کن آں؛ ءُ من آھاں گنوک لیک آں پرچا کہ آھانی ھیال ءَ منی روچانی
نِھادے ھست۔
۲۸۔ ھر ھما چیز کہ واھشت ودی کنت آ باجے ودی کنت۔
۲۹۔ تئی پوشاک تئی
بازیں جلواھناکی یے چیر دے اَنت بلے پد ءَ ھم تئی بدجلواھناکی ءَ نوان نہ کن اَنت۔
۳۰۔ کار ءِ تہ ءَ مھر پیداور بہ بیت ءُ تو اگاں گوں مھر ءَ
کار کت نہ کن ئے تھنا گوں شِزار ءُ بیزاری ءَ کار کن ئے گڑا گھتر ھمیش اِنت کہ وتی
کار ءَ یلہ بہ دئے ءُ ابابت جاہ ءِ دروازگ
ءِ دپ ءَ بہ نند ءُ ھما مردمانی ھیراتاں بہ زیر کہ گوں مھر کار کن اَنت۔
۳۱۔ وھدے کہ تو مھر کن ئے تو باید اِنت چو مہ گْوش کہ
ھُداوند منی دل ءِ تہ ءَ اِنت بلکیں چو بہ گْوش کہ من ھُداوند ءِ دل ءِ تہ ءَ آں
ءُ چو مہ جیڑ کہ من مھر ءِ ھاتر ءَ مھر ءِ آبرشت ءَ وتی نیمگ ءَ جھلاد کن آں آ اگاں
ترا لائک پھم اِیت آبرشت وت تئی نیمگ ءَ رِچوک بیت۔
۳۲۔ دوستی مدام یک شھدیں زمّہ واری یے ھجبر یک موھے نہ
اِنت۔
۳۳۔ منی تھنائی ھما وھد ءَ ودی بیتگ وھدے کہ مردماں منی گپّی
اِیں ائیب ساڑاتگ اَنت ءُ منی ھاموشیں شَرّی ایر جتگ اَنت۔
۳۴۔ ارواہ ءِ جھلانک کنگ ءَ ابید باید اِنت دوستی ءِ دگہ
مول ءُ مرادے مہ بیت۔
ھلیل جبران
۳۵۔ زانِشت گوں بے کساس بدلی ءِ تاکت ءَ یک انسانی ھکّے۔
وانگ ءُ زانشت ءِ بُنھشت ءِ سر ءَ آجوئی، جمھوریت ءُ برجائیں انسانی دیمروئی ءِ
پِیلپا ایر اَنت۔
۳۶۔ اِلم یک تاکتے۔ زانت ءُ سرپدی آجو کنت۔ وانگ ءُ زانشت
ھر چاگرد ءُ ھر کھول ءِ تہ ءَ دیمروئی ءِ کمپان اِنت۔
۳۷۔ زند گوازینگ ءِ ھاتر ءَ گچین کنگ لوٹ اِیت۔ بلے پہ شرّ
گچین کنگ ءَ ترا اِے زانگ لوٹ اِیت کہ تو کَے ئے ءُ پہ تو چی ءِ ھاتر ءَ اوشت ئے،
کجا روگ لوٹ ئے ءُ پرچا اود ءَ سربیگ لوٹ ئے۔
۳۸۔ ما بگندئے جتائیں نیکراہ، جتائیں زبان، جتائیں جسم ءِ
رنگ ءُ دْروشم دار اِیں بلے ما دْراہ یکیں انسانی پدریچ ءَ سیادی دار اِیں۔
۳۹۔ مئے گْور ءَ مئے جیڑھانی توجیل کنگ ءِ ھاتر ءَ سبب ءُ
بودشت ھست اَنت دریگتیں ما سیاسی واھشت ءُ ارادہ بہ شوھاز اِتیں۔
۴۰۔ اگاں سرپدی ءُ اِلم جمھوریت ءِ اسل زرورت اَنت گڑا اِے
دیمروئی ءِ شرت اَنت۔
۴۱۔ مارا وتی امیت زندگ دارگ لوٹ اِیت ءُ جھد کنگ لوٹ اِیت
داں کہ گھتر کار بہ کن اِیں۔
۴۲۔ اِنساپ ءِ
اِشتاپی ءَ اِے گپّ ارزشت دار اِیت کہ ما ھما راھبنداں ڈالچار مہ کن اِيں کہ یک
ملکے دوست دار اِیت اِش۔
کوپی انن
۴۳۔ راستی ءَ بہ
گْوش۔ گوں جزبگ سوت بہ جن۔ گوں کندگ کار بہ کن۔ چہ دل ءَ مھر بہ کن پرچا کہ گُڈّسر
ءَ ھمے چیز اَنت کہ ارزشت دار اَنت۔
کِرس کِرسٹوپرسن
۴۴۔ من ھما چیز ءِ ھاتر ءَ نپرت کنگ باں کہ منی تہ ءَ ھست
اِنت چہ ھما چیز ءَ دوست تِر بیت کہ منی تہ ءَ نیست ءُ من مھر کنگ بہ باں۔
۴۵۔ وتی جند ءِ بیگ ءِ بدل ءَ دگرے بیگ وھد ءُ زِکت ءِ
زیانی یے۔
۴۶۔ من سکّ گل آں پرچا کہ مروچی من ءَ منی دوست دست کپتگ
اَنت۔ آ منی مجگ ءِ تہ ءَ اَنت۔
۴۷۔ تو اگاں مِرئے تو پھک ءَ گل ئے ءُ جاھے ءَ تئی ارواہ
زندگی کنت۔ من پہ مِرگ ءَ دلوارگ ءُ ترسگ ءَ نہ آں۔ چہ مَرگ ءَ پد بیرگیں ایمنی ءُ
تاھیر، دگہ یک دنیایے ءِ مردمے جوڑ بیگ دْرستاں چہ جوان تریں امیت اِنت کہ من ءَ
رس اِتگ۔
۴۸۔ دوست زانتگیں دژمناں ابید دگہ ھِچّ نہ اَنت۔
کرٹ کوبین
سرشون:
Brilliant Quotes – An App from Google Play Store
0 Comments